De Middellandse Zee

Hallo daar, hier ben ik weer !!!

We zijn inmiddels met de tweede Middellandse Zee cruise begonnen.
Mijn laatste verhaal eindigde vlak voor het eiland van de bloemen, Madeira, zullen we de draad daar maar weer oppakken !!!
Op het moment dat ik wakker werd, lagen we bijna voor de kant.
De dag begon weer met onderhoud, gewoon routine.
Na de lunch, een barbecue op de boeg, was het tijd om de wal op te gaan, mijn hutgenoot George had ook tijd om de wal op te gaan.
Eenmaal van boord af duurde het denk ik 10 min, komt er een taxichauffeur naar ons toe, hij wilde ons voor 35 euro het eiland laten zien.
Hij legde van alles uit met foto’s en weet ik niet wat, maar ach wat maakt het uit, laten we het maar doen.
Na een paar minuten kwamen we aan op de top van een berg, waar een kerk op stond, vanaf hier had je een mooi uitzicht.
We hebben wat foto’s gemaakt, toen we terug liepen, zagen we allemaal toeristen in sleeën via de openbare weg, terug naar beneden gaan.
De taxichauffeur zij ik wacht beneden wel gaan jullie maar met die slee, ok waarom niet.
Echt een van de mafste dingen die ooit heb gezien en gedaan, maar wel ongelooflijk lachen.
Na de slee, zijn we terug naar de kust gegaan, bovenop een klif hebben we even wat gedronken, en weer een aantal mooie foto’s gemaakt.
We zijn verder gegaan richting een klein vissersdorpje, hier konden we twee lokale drankjes proeven, het zal wel in een kroeg van familie geweest, want alles was gratis en lekker, we hebben hier nog wat rondgekeken, en zijn terug gegaan naar het centrum vlak achter de haven.
Er was een of ander festival aan de gang, we hebben alle versieringen gezien, maar moesten weer op tijd aan boord zijn, dus verder hebben we er niet veel van meegekregen.
Maar het was echt een top dag, mooi weer, veel gelachen en veel gezien.
Op naar de Middellandse Zee.
Na weer een zeedag aangekomen in Malaga, hier komen we maar een keer, dus ik wilde graag de wal op, was gelukkig geen probleem.
De dag begon weer met onderhoud en een fire drill, ook altijd lache.
We lagen binnen met de Queen Mary 2, een leuke bijkomstigheid, vond ik zelf.
Later op de dag zijn we de wal op gegaan, we hebben wat rondgekeken en zijn wat gaan eten op het strand, daarna nog wat gedronken.
Een lekkere rustige dag, met mooi weer, eenmaal weer aan boord, alles weer klaargemaakt voor vertrek.
Dat ging alleen niet helemaal volgens plan.
De bedoeling was dat we op drie motoren zouden vertrekken, dat gaat bijna altijd zo, twee 12 cilinders en een 8 cilinder.
We draaiden op een 12 cilinder, alles leek normaal.
Totdat we de tweede motor wilde starten, een pof lucht erop, twee slagen en dat was het, motor 2 had er niet veel zin in.
Nou ja, kan gebeuren, dan starten we eerst motor drie wel, en kijken we dan wat er met motor twee aan de hand is.
Ja niet dus, precies hetzelfde, ‘’What the fuck is going on’’, nog maar eens proberen dan, weer niks, van beide motoren.
We hebben minimaal 20 cilinders nodig om de azipods te kunnen starten, dus er moet wat gebeuren.
Dan motor twee maar helpen, met de hand, we hadden al in de gaten dat de motoren te weinig brandstof kregen, de motor regelt zelf tijdens het starten precies hoeveel ze nodig heeft.
Dat werkt niet helemaal lekker, dan kun je met de hand, de brandstof toevoer helemaal open zetten.
Doormiddel van een stang die je op de regelaar kunt bevestigen, je moet hem dan wel op tijd weghalen als de motor begint te draaien, anders slaat ie op hol.
Samen met 4e wtk Deo, stonden we op de motor, ze werd opnieuw gestart, wij zetten de brandstof open, eindelijk begon ze te draaien.
Harder en harder en harder, je raad het al die stang zat vast, motor 2 draaide als een malle, begon te schudden, een kabaal, niet fijn als je erop staat.
De wtk’s die naast de motor stonden, moesten nu rennen om alles weer zo snel mogelijk af te zetten, gelukkig lukt dat, het was wel even zweten.
Motor drie maar weer proberen, op dezelfde manier, gelukkig ging dit wel goed, dat is een.
Uiteindelijk is motor twee ook gestart toen we erachter waren wat er aan de hand was.
De motoren waren eerder die dag getest op diesel olie, voor europa, in plaats van de zware olie.
Omdat de temperatuur van de diesel hoger is, waren er dampen achter gebleven in het leidingsysteem, dit blokkeerde de brandstof toevoer enigszins.
We zijn nog net op tijd vertrokken, wel apart zo’n vertrek maar leuk om meegemaakt te hebben.
De volgende dag waren we in Alicante, ik ben niet meer de wal op gegaan, en heb aan mijn takenboek gewerkt.
Na nog een zeedag zijn we aangekomen in Civitavecchia ( Rome ), een aantal leuke mensen zijn hier van boord gegaan, dat is wel jammer, maar de meesten komen over een paar weken alweer terug.
Een van de havens voor de Middellandse Zee cruises is geannuleerd, vanwege strengere milieu eisen sinds Costa Concordia, er mogen geen cruiseschepen meer aanleggen in Santa Margherita, in plaats daarvan gaan we nu naar La Spezia, ook een tender haven.
We hebben het eiland gepasseerd waar de Costa Concordia nog ligt, we konden haar niet zien want ze lag aan de andere kant.
Er werd nog tegen de bemanning gezegd dat we het maar een beetje stil moeten houden, ok is goed.
Wel lekker handig als je aan de kade komt te liggen, waar de Costa Concordia altijd lag, en haar bridge mark ( markering voor de brugvleugels, om in positie te komen voor het aanleggen ) vlak naast de gangway te zien was, is goed hoor wij zullen niks zeggen !!!, chief officer een beetje over de zeik, maar ja niks aan te doen.
In Civitavecchia, zijn er inspecteurs van Lloyds aan boord gekomen, zij zijn van het klassebureau waar het schip geregistreerd staat, ze zijn aan boord om alle veiligheidsystemen te testen.
Een drukke week wordt het dus, maar wel leerzaam.
Het is inderdaad een drukke week geworden, ben de hele cruise niet de wal op geweest, heb alleen maar veiligheidsystemen getest en aan mijn takenboek gezeten.
Wel hebben we op zondag, na vertrek uit La Goulette, Tunesië, met bijna alle wtk’s in de Tamarind gegeten, was weer geweldig, daarna nog het schip in gegaan en wat gedronken.
Twee dagen later was ik voor het eerst in 6 jaar weer in Barcelona, het was weer geweldig.
Ik ben niet eens de wal op gegaan, maar om alles weer terug te zien, nu eindelijk vanaf een cruiseschip was echt geweldig, heb de hele dag met een lach op mijn gezicht rond gelopen.
Al die mooie herinneringen aan al die zomer vakanties, echt geweldig.
Ook was het de bedoeling dat we vandaag 900 ton zware stookolie zouden bunkeren, dit zou ik gaan doen samen met een 4e wtk.
We zouden beginnen om een uur of twee, en vlak voor vertrek om een uur of zes klaar zijn, ja niet dus.
De pompen om de bunkerboot te bunkeren, op de terminal verderop in de haven waren kapot, dit heeft een vertraging veroorzaakt van ruim twee en een half uur, die 900 ton konden we wel vergeten.
Het probleem was dat we niet zo veel meer aan boord hadden, we moesten bunkeren, anders werd deze cruise wat krap.
Uiteindelijk hebben we het nog voor elkaar gekregen om zo’n 450 ton te bunkeren, natuurlijk stonden de pompen op de bunkerboot volluit te draaien, om maar zo veel mogelijk aan boord te krijgen.
Natuurlijk moesten alle drukken en temperaturen nauwlettend in de gaten gehouden worden.
Als het nu fout gaat, zit de hele bunker break vol met olie, en waarschijnlijk nog wel meer.
Alles is gelukkig goed gegaan, alleen weten we nu al dat we volgende keer weer kunnen gaan bunkeren.
Verder is alles normaal verlopen tijdens de cruise, we zijn door de inspectie gekomen, dus dat is mooi.
Heb deze cruise nog wel een aantal mooie foto’s gemaakt vanaf het schip, en heb zin in de volgende Middellandse Zee cruise.
Eenmaal weer terug in Rome, kwamen de volgende inspecteurs aan boord, dit keer een DPV audit, minder streng als de Lloyds inspectie maar toch.
Alle boekwerken en certificaten worden gecontroleerd, en de manier waarop de bemanning te werk gaat.
We zullen zien hoe het gaat maar een probleem moet het niet zijn.
Na het vertek uit Rome hebben we koers gezet naar, La Spezia, dat betekent dat we nagenoeg dezelfde route volgen als Costa Concordia.
We zijn langs het eiland Giglio gekomen, wel op drie mijl afstand.
Het was lastig te zien, maar als je goed keek zag je haar liggen, een grote witte romp, en de bakboord brugvleugel die uit het water komt.
Ongelooflijk bizar om te zien, op de radar is de echo duidelijk te zien, een groot object tegen de rotsen.
Nadat we haar gepasseerd zijn, hebben we in de OB met een paar biertjes het er nog een tijdje over gehad, echt bizar hoe dit heeft kunnen gebeuren.
Alleen wel mooi, dat nu toch blijkt dat de Concordia eerst een rots heeft geraakt aan stuurboord die niet op de kaart stond, onmogelijk toch zij iedereen, zolang het onderzoek niet rond is, weet niemand wat er gebeurd is, dat blijkt maar weer.
De volgende dag lagen we voor anker bij Monaco, de eerste keer lagen we in de haven zelf, echt bizar wat voor jachten hier liggen, eigenlijk de hele opzet van het stadje is bizar, maar erg mooi om te zien.
De voorbereidingen voor de Formule 1 zijn in volle gang, jammer dat we dat net missen, maar de historische grand prix kunnen wel wel zien, kan niet wachten, ben benieuwd.
Na Monaco, wist ik dat ik eindelijk sinds Malaga weer de wal op kon, in Barcelona, van 1 tot 9 uur s’avonds.
Met de rest van de cadetten en een 3e elec, zijn we naar het strand gegaan, hebben wat gedronken veel gelachen en hebben nu allemaal een tattoo, hahaha !!!
S’avonds zijn we in de stad gaan eten en hebben nog wat rondgekeken, echt een geweldige dag.
We hebben nog even wat gedronken en zijn in de taxi gesprongen naar het schip.
De bedoeling was om door te gaan naar de OB.
We waren ruim op tijd aan boord, kom ik op A-deck, een gekkenhuis.
Brandslangen uitgerold, fire teams stand-by, brand lucht, ja hoor brand aan boord, een uur voor vertrek.
Snel de rest gewaarschuwd, die hadden het nog niet gezien, dat ze zich moesten melden op hun muster station, de brug en de ECR ( engine control room ).
We hebben het fire alarm net gemist, er was brand uitgebroken in de silo van de aft incinerator, dit komt wel eens voor maar, deze was wat uit de hand gelopen.
Nu bleek maar weer waar de fire drills voor zijn, alles was snel onder controle, het nog brandende afval werd verwijderd uit de silo en gedoofd.
We zijn een half uur later vertrokken, viel nog mee.
Uiteindelijk nog naar de OB gegaan, we konden toch niet veel meer doen, maar het blijft even schrikken.
Alles is nu weer rustig, we zitten weer op zee en komen morgen weer aan in La Goulette, Tunesië, een rustige dag gehad vandaag, kijk uit naar de rest van deze cruise en de volgende.

Ik laat snel weer wat horen.

De groeten aan iedereen vanaf de Eurodam !!!