Frans Polynesië, een paradijs op aarde !!!

Hey hallo allemaal, daar ben ik weer

Weer vertrokken vanuit de Cook Island, een zeedag en dan Raiatea Society Island.
Raiatea, ook weer een prachtig tropisch eiland, te vergelijken met Bora Bora.
Ik was moe van de afgelopen dagen, ik heb besloten om nu niet de wal op te gaan en te wachten tot Bora Bora, aangezien we al om 17:00 uur vertrekken uit Raiatea, ik had dus toch maar een paar uurtjes de tijd gehad.
Om 17:00 uur vertrek uit Raiatea, Bora Bora is dan al te zien, even drie uurtjes varen en om 20:00 uur weer aankomst in de baai ban Bora Bora.
In de baai van Bora Bora gaan we voor anker, het aparte is dat je eigenlijk de volgende ochtend pas ziet waar je bent vanwege een aankomst in het donker.
Na aankomst wordt er wel gelijk begonnen met het tenderen, eigenlijk is dit alleen voor bemanning, passagiers hebben niet echt de behoefte om dan de wal op te gaan.
Ik had nu natuurlijk s’avonds wacht tot 00:30 dus ik kon niet de wal op.
Het is mogelijk om de hele nacht de wal op te gaan, de tenders varen tot middernacht, dan stoppen ze en zit je dus tot 06:30 vast op het eiland.
Vlak voor middernacht liep ik nog een checkronde richting de boegschroeven, om daar te komen moe je over het A-deck lopen, en kom je dus langs de gangway.
Ineens zag ik daar een aantal bekenden staan waaronder een aantal cadetten, zij gingen de wal op, richting het strand met een enorme hoeveelheid drank, een nacht feesten op het strand.
Er werd tegen mij geschreeuwd dat ik aan mijn mentor moest vragen of ik een half uurtje eerder kon stoppen zodat ik mee de wal op kon.
Ik snel terug naar de controle kamer, het was in orde, ik gauw naar m’n hut omkleden, spullen pakken en snel richting de tender, ik was de laatste die het schip af ging.
Eenmaal aangekomen op de wal , kwam er een grote groep bemanningsleden terug, voor de laatste tender terug naar het schip, ook zij stonden een beetje raar te kijken dat we wilden overnachten op Bora Bora.
We hebben zo’n twee uur gelopen om het strand te vinden, best wel lang als je met al die drank loopt te zeulen.
Toen we met z’n allen op het strand lagen werd de muziek aangezet en werden de flessen geopend.
Het was super gezellig !!!!!!!!
Na ongeveer 2 uurtjes ging tot onze verbazing de strandtent open, waar we naast lagen.
Waarschijnlijk zijn zij wakker geworden van ons en hebben maar besloten open te gaan, om ongeveer 3 uur s’ochtends.
Nu hadden we muziek, drank en eten.
Na een paar uur feesten besloten we maar eens te gaan zwemmen, ook dat was ongelooflijk lachen.
Nog wat uurtjes later begon het een beetje stiller te worden, de meeste mensen wilde toch nog twee uurtjes slapen, samen met nog een cadet en twee anderen bleef ik wakker.
Op een gegeven moment keek ik naar de horizon, en dacht ineens, KUT de zon komt al op.
Voor we het wisten hadden we de hele nacht op het stand gefeest, toen de zon op kwam was zo goed als alle drank op, ik ben maar een beetje over het strand gaan lopen, en wat gaan zwemmen om een beetje nuchter te worden.
Ik wist dat het zo’n twee uur terug lopen was, het probleem was dat we dat nooit gingen halen in deze staat.
Wie het geregeld heeft weet ik niet maar er bleek een taxi te komen, een of andere bus.
Een paar mensen die al een beetje bij zinnen waren zeiden, ga maar even slapen we maken je wel wakker.
Na een minuut of 20 kwam er een busje die ons terug zou brengen naar het schip.
De chauffeur kwam met de vraag of er mensen die eerst een tour wilde rond het eiland voor dat we terug gingen naar het schip, er was genoeg tijd voor, maar echt veel zin had ik er niet in, het was een tijd geleden dat ik echt zo moe was.
Het was mooi om wat meer van het eiland te zien, alhoewel ik ook geslapen heb.
Toen we weer terug waren in het haventje waar de tenders aankwamen, moesten we nog even wachten tot er een tender aankwam.
Ik ben met een paar anderen, nog in mijn onderbroek op de kade gaan slapen, vlak voordat de tender aankwam met security en de eerste passagiers werd ik wakker gemaakt.
Ik heb snel wat aangetrokken, ik zag de tender aankomen, de passagiers keken hun ogen uit, daar stond dan een groep van zo’n 40 bemanningsleden, bijna allemaal met een kater en helemaal kapot.
Je zag de passagiers denken, van die moeten vannacht wel op de wal overnacht hebben.
We zijn aan boord gestapt, terug op de Rotterdam, nog meer verbaasde blikken van passagiers die stonden te wachten om de tender in te gaan.
Ik had nog 45 min voordat ik weer aan het werk moest, ik ben gaan douchen en tot mijn verbazing voelde ik me daarna best goed, ik was wel moe, maar had verder nergens last van.
Mijn hutgenoot is gaan slapen, hij zij voor een minuut of 10, ik heb hem gewaarschuwd, hij luisterde niet en werd om een uur of 12 wakker, ook hij moest om 08:00 uur beginnen.
Die middag stond er weer een crew tour op het progamma, snorkelen met haaien en roggen, ook ik had me weer ingeschreven.
Eigenlijk wilde ik alleen maar slapen toen ik klaar was met werken, maar ja ik had al betaald.
Gelukkig ben ik gewoon gegaan want het was weer geweldig, prachtig om zo tussen die beesten te zwemmen, ook nu weer hele mooie foto’s gemaakt.
Aan het eind van de middag was ik weer aan boord en is het schip weer vertrokken.
Het enige wat ik verder nog gedaan heb is een paar uurtjes geslapen voor mijn wacht, wachtgelopen tot 00:30 en weer gaan slapen.
Bora Bora was weer helemaal geweldig, vermoeiend maar helemaal geweldig.
De volgende morgen lagen we in Papeete Tahiti, ook hier blijven we lang liggen.
We komen aan om 08:00 uur en gaan dan om 05:00 in de ochtend weer weg.
Ik heb mijn dagwerk gedaan, ben weer gaan slapen om nog bij te komen, en heb wacht gelopen.
Na de wacht was ik wel weer uitgerust, ik ben met een aantal wtk’s richting Paradise gegaan, dit is de nachtclub waar bijna de hele bemanning naartoe gaat als we in Papeete liggen.
Hier hebben we nog wat gedronken, de prijzen van drank zijn hier zo hoog dat we het rustig gehouden hebben.
Later zijn we terug gegaan naar het schip, en maar gaan slapen, daar was ik wel weer aan toe.
De volgende morgen lagen we in Cook’s Bay, Moorea Frans Polynesië.
Ook hier is alles weer waanzinnig mooi, na het onderhoud s’ochtends heb ik rustig gegeten en ben nog even de wal opgegaan, hierna ben ik een paar uurtjes gaan slapen om uitgerust op wacht te komen.
We zijn rustig doorgestoomd naar Rangiroa, ook hier hebben we het rustig gehouden, ik ben na het onderhoud ook weer even de wal op gegaan en ben nog even gaan slapen.
We hebben nog één eiland te gaan op deze cruise voordat we weer 6 dagen op zee zitten op weg naar San Diego.
Ik was nog niet de wal op geweest bij het laatste eiland Nuku Hiva, en wilde nu wel een keer gaan kijken.
Het ging overigens niet helemaal volgens plan vandaag……
Afgelopen nacht was het de bedoeling dat de oliegestookte ketels gesutblowed werden, dit betekent dat de ketels onder hoge druk met stoom schoongeblazen worden, roet en andere aanslag wordt dan verwijderd.
Wanneer dit gebeurd komen er enorme zwarte rookwolken uit de schoorsteen, passagiers vinden dit natuurlijk niet echt fijn om te zien op een cruise van duizenden dollars.
Daarom wordt dit dan ook s’nachts gedaan, na het sutblowen moet het zwembad achterop schoongemaakt worden, de uitstoot is zo zwaar dat het op het achterdek terecht komt.
Afgelopen nacht is het sutblowen niet gelukt, één van de stoomleidingen zat verstopt, niemand wist wat het was.
Na het onderhoud s’ochtends ben ik gaan eten, hierna wilde ik het eiland wel eens gaan bekijken.
Nog voordat ik in mijn hut was, kwam mijn hutgenoot Jack naar me toe, hij vertelde me dat ik vanavond niet op wacht hoefde te verschijnen, als wij in de middag het probleem konden oplossen.
Ik heb dat aangenomen, weliswaar weer niet Nuku Hiva bekijken, maar een beetje sleutelen met z’n tweeën, en de verantwoording dat het sutblowen vanavond weer operationeel is, is ook wel gaaf.
Om een uur of 1 zijn we begonnen met het isoleren van de verstopte leiding, we moesten er zeker van zijn dat er geen stoom uit kon komen wanneer we bezig waren.
Nadat de leiding geïsoleerd was zijn we begonnen met het demonteren, we hadden een vermoeden waar de leiding verstopt zat, natuurlijk zat dit op de meest onmogelijke plek, achter motor 1, boven een trap.
Het was bloedverziekend heet daarboven, naast de sutblow leiding, bevonden zich stoomleidingen van het preheat systeem van de motoren, hiermee worden de motoren warm gehouden wanneer ze stand-by staan.
Het heeft ons twee uur gekost om een leiding van een meter of anderhalf te verwijderen.
Op het moment dat de leiding los kwam, werd ook meteen het probleem duidelijk, een groot gedeelte was kompleet verroest, deeltjes waren losgekomen, hebben zich opgehoopt, totdat er uiteindelijk geen doorgang meer was.
Ook het koppelstuk was gebroken en moest dus worden vervangen.
Het heeft ons nog eens drie uur gekost om alles schoon te maken, te vervangen en te bevestigen.
We moesten klaar zijn voor vertrek, gelukkig is dit ons gelukt, we zouden overigens morgen ochtend pas weten of het probleem verholpen was.
We hebben ons opgefrist, zijn gaan eten en samen met een andere cadet zijn we een van de avondshows gaan bekijken, waarna we nog wat gedronken hebben in de bar.
Toch wel weer een gave dag.
Twee dagen later was het weer raak, hetzelfde probleem, dezelfde oplossing uitgevoerd door dezelfde cadetten.
Inmiddels zaten we weer op zee, onderweg naar San Diego, de rest van de zeedagen zijn rustig verlopen.
Behalve de laatste avond voor San Diego.
Jack mijn hutgenoot gaat komende San Diego naar huis, ik heb dan weliswaar de hut voor mij alleen tijdens de Nieuwjaarscruise, het is toch vreemd om afscheid te nemen van iemand waarmee je in 5 maanden zo goed bevriend ben geraakt.
We hebben de laatste avond dan ook een goed feestje gehad in de bar en later nog voor de hut, het is laat geworden, we hoorden de boegschroeven opstarten voor het manoeuvreren bij aankomst, toen hebben we toch maar besloten nog even te gaan slapen.
De volgende dag turnarround day San Diego !!!

Ik laat snel weer wat horen hoi hoi !!!